Eind 2023 ben ik met Dash gestart met de opleiding tot therapiehondbegeleider. Naast de basiskennis zoals hondencommunicatie, rasspecifieke eigenschappen en de leerprincipes, leer je in deze opleiding je hond enorm goed te lezen en krijg je handvatten om je hond in diverse situaties te begeleiden. Een ander belangrijk punt in de opleiding is hoe je ervoor kunt zorgen dat je hond het leuk vindt én leuk blijft vinden om met mensen te werken. We zagen filmpjes waarin honden belaagd werden door groepen mensen, waarbij de hond geen keus had om weg te lopen. De signalen van deze honden logen er niet om: veel stress, spanning en angstsignalen. Dat is niet wat we willen. Dus ook, hoe coördineer je de omgeving zodat het ook voor je hond prettig blijft?
Naast de theorie kregen we ook veel praktijkles. Hier kon ik met Dash aan het werk. Dash is superlief, maar heeft wat meer motivatie nodig om een oefening uit te voeren. Dat doet hij vervolgens met veel gepiep om te laten weten dat hij er wel iets van vindt. Hij vindt mensen superleuk en laat zich graag aaien door vreemden, wat vrij bijzonder is voor een Australische Herder. Dat is fijn. Maar... het liefst "dasht" hij op alle mensen af. Niet echt handig als therapiehond. Zie je het al voor je? Een verpleeghuis, een bejaarde op bed met allemaal slangen en stekkers en een hond die in een wip op het bed stuitert? Door de opleiding heb ik geleerd om Dash hierin goed te begeleiden, maar ook om mensen te instrueren hoe ze Dash het beste kunnen benaderen.
In april hadden we zowel theorie- als praktijkexamen. De combinatie van een gespannen baas en een reu midden in de puberteit zorgde ervoor dat het praktijkexamen op zijn zachts gezegd niet geheel soepel verliep. Dash voelde mijn onzekerheid en werd meer dan ooit een ongeleid projectiel. Dash is ook nog super jong en zit op dit moment heerlijk vol in de puberhormonen. Een paar maanden later hebben we een hertest gedaan. Hier deed Dash, ondanks mijn zenuwen, het super goed. We moesten over de markt lopen, door het kruidvat. Mensen gingen hem aaien. Tijdens de lig en blijf oefening midden op de markt knalde een kraam half in elkaar. Maar Dash bleef keurig liggen met de focus op mij. Wat een topper. Kortom: Dash is nu officieel een therapiehond.
Naast mijn werk als kynologisch instructeur ben ik ook activiteitenbegeleider op een zorgtuinderij in Hilversum. Hier werken mensen met een verstandelijke beperking of een psychiatrische achtergrond in de tuin en de horeca. Dash ging al als pup met mij mee naar het werk. Hij is dol op de deelnemers, ook al maken ze soms onverwachte bewegingen of hebben ze een andere manier van lopen. Tijdens de inloop ontvangt Dash onze gasten hartelijk en haalt hij knuffels op tijdens de pauzes. We hebben een trouwe groep deelnemers die steeds weer enthousiast meegaan met het uitlaten van Dash. Het is geweldig om te observeren wat Dash doet voor de sfeer en dynamiek in de groep.
Reactie plaatsen
Reacties